برگرفته از صفحه «اندیشه هایی از فرهنگ ایرانی» در فیسبوک
ما خودمان خود را کور و نابینا کرده ایم و باید چشمی به دست آوریم که خودمان کوری خود را شفا دهیم. ما نیازمند چشم خورشیدگونه هستیم و گر نه تا ابد کور خواهیم ماند.
((((()))))
تهمتن دل ديو پيش آوريد
و زان خون، به چشم شه اندر كشيد
به چشمش چو اندر كشيدند خون
شد از تيرگى چشم خورشيد گون
هم اندر زمان رستم پر هنر
كشيد اندر ايشان ز خون جگر
همه ديده ها شان بشد روشنا
جهانى سراسر بشد گلشنا
فردوسی
در فرهنگ ایران ؛ این انسانها هستند که به علت حماقت و نادانی خود و به علت بی اندازه خواهی و فزونی خواهی و افتادن دنبال یک سری حقیقت های مذهبی و ایدئولوژی در جامعه؛ اهریمن ها و یا اژدهاهایی درست می کنند که در نتیجه آن چشم خود را کور می کنند. مردم اسیر این…
بازدید از نوشته اصلی 744 واژه دیگر
کورمالی 