« حقیقت بیمزه است ، و وقتی‌ با مزه شد ، دروغ میشود »

« آیا چون حقیقت ، تلخست ، هر چیز تلخی‌ ، حقیقت است ؟  دروغ را میتوان تلختر از حقیقت گفت ، [و] بدینسان ، حقیقی‌ تر از حقیقت ساخت. ولی‌ انسان آنچه را دوست ندارد بخورد ، چیز بی‌ مزه است. و حقیقت و دروغیرا که بیمزه باشند به یک اندازه دوست ندارد و دروغی را که خوشمزه تر از حقیقت باشد ، بر حقیقت ، ترجیح میدهد. و چون همه چیزها را (از دروغ و راست) با مزه ساخته اند ، ما دیگر نمیدانیم کدام دروغست و کدام راست. در واقع ، حقیقت بیمزه است ، و وقتی‌ با مزه شد ، دروغ میشود. »

منبع :

منوچهر جمالی ، بخشی از کتاب : « سیاه مشق های روزانه » – بخش نخست ، انتشارات کورمالی ، لندن ، ژولای ۱۹۹۵ ، ISBN 1 899 167 20 X . برگ ۳۶  از این کتاب را ببینید. برگرفته از وبگاه فرهنگشهر ، بخش کتابها.

نوشته‌هایِ مرتبط:

• « اندیشه [ای] … در چکاد کوه »
• « خواندن ، خوردن است … تا یک فکر را درست نجویده ایم نباید قورت بدهیم »
• « گوهر ایرانی و نماد آتش »
• « حقیقت را نباید خواست ، بلکه با ضد حقیقت باید پیکار کرد »
• « بینش روشن و بینش آتشین »
• کورمالی کردن در تاریکی (۵) – « تجربه فریب خوردگی از یک خیالِ برانگیزنده ، ارزشمندتر از برخورد مستقیم با حقیقت است »
• « زندگی‌ و معرفت و سیاست ، بازیست »
• « رابطه زندگی‌ و حقیقت »
• « معرفتهای ملانصرالدینی »
• « با خرافات اندیشیدن »
• مسخ سازی‌هایِ علمی‌، مدرن، منطقی‌ و روحانی .. ! (۰) – طرح مسئله
• «گامى از اسطوره بـسـوى فـلـسـفـه : «  ديالكتيكِ خيال و خرد »»
• دام حقیقت !
• سلب مرجعیت ازگذشته