« ما باید از نو، دنبال کشف همان موسیقی برویم که یک آهنگ و ترانه اش در ما اژدها و دیو را بیدار می سازد. بدون کشف و پروردن این « دیو » با موسیقی، ما گام در هفتخوان خود نخواهیم گذاشت.
ما در موسیقی خود باید رویه هائی را از نو بجوئیم که اژدهای درونی ما را خواهد رویانید. اگر کاوس از ترانه آن دیو، به فکر محال افتاد، جمشید با خردش بر بال همان دیو، به آسمان پرواز کرد، و آسمان را فتح کرد و نوروز، روز فتح آسمان، و فتح روشنائی بود. مسئله ما « بی غم و درد و یا شاداب سازی موسیقی، یا به عبارت دیگر بزمی ساختن موسیقی نیست، بلکه دیو آسا، اژدها گونه ساختن موسیقی است ». ما نیاز به کارها و اقدامات بزرگ تاریخی و جهانی داریم و موسیقی باید این دیو و اژدهای زندانی شده را در ما آزاد سازد. »
منبع :
منوچهر جمالی ، بخشی از کتاب : قهقهه برقها – بوسه اهریمن ، انتشارات کورمالی ، لندن ، ۱۶ ژانویه ۱۹۹۲ اسپانیا. برگ ۷۳ از این کتاب را ببینید. برگرفته از وبگاه فرهنگشهر ، بخش کتابها. متن برگرفته از وبگاه آذر فروز ، بخش کتاب‌های جمالی، کتاب را اینجا و متن را اینجا ببینید.
نوشته‌هایِ مرتبط:
- « دوام ملت ایران و سیمرغ گسترده پر »
- « دیو بندی »
- « دیوی که سیاهست ، سرش سپید است »
- « معرفت ، سئوال است »
- « جمشید با دیو »
- همبستگیِ آزادی، گسستن، گستاخ بودن و پهلوانی
- « تجربه‌های دیو آسا »
- ایرانیان؛ مردمانی که «آرزوهایشان به بردگی کشیده شده‌است»
- « خدایی که نمی‌‌تواند موسیقی بنوازد، نمی‌‌تواند قانون بگذارد »
- « با خرافات اندیشیدن »
- مسخ سازی‌هایِ علمی، مدرن، منطقی و روحانی .. ! (۰) – طرح مسئله
- « خود را به مسائل مالیدن » [!]
- موسیقی‌ِ مردمِ جهان (۰) و (۱) – اووه یار ! – استاد سرآهنگ – افغانستان
- «گامى از اسطوره بـسـوى فـلـسـفـه : « ديالكتيكِ خيال و خرد »»
- دشمن کیست؟
- مسئله
- درباره کورمالی
کورمالی 