موسیقی‌ِ مردمِ جهان (۴) – در تسبیحی از نفسم، نام‌های معشوقه‌ام را به نخ می‌‌کشم – نصرت فتح علی خان – پاکستان (اردو) / هند


SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PI KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PI KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PI KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths
APNE MAN KI MAIN JAANUUN AUR PI KE MAN KI RAAM
I know about my heart and god knows about the heart of my beloved

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PI KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

APNE MAN KI MAIN JAANUUN AUR PEE KE MAN KI RAAM
I know about my heart and god knows about the heart of my beloved

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PI  KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

PI  KA NAAM
The name of my beloved

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PI  KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

YEHI MERI BANDAGI HAI YEHI MERI POOJA
This is my worship and devotion

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PI  KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

AAA…

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PI  KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

EK KA SAJAN MANDIR MAIN EK KA PREETAM MASJID MAIN
Ones beloved is in the Temple and others beloved is in the Mosque

AUR MEIN
And Me

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths
SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

PAPEEHAY OH PAPEEHAY
Oh pied cuckoo

TU YEH KIYOON AANSO BAHAATA HAI
Why are you crying weeping so profusely

ZUBAAN PE TERI PEE PEE KIS LIYEH REH REH KE AATA HAI
What is reason now and then cuckoo name of beloved on your tongue

SADA YE DARD O GHAM  KI YOON DDARDMANDOON KO SUNATA HAI
Why do you always sing the song of pain and sorrow

JO KHUDHI JAL RAHA HOON AUR KIYOON US KO JALAATA HAI
The one who is already burning why you burn him again

KAATOON TORI CHOONCH PAHEEHA
Oh cuckoo I should cut your beak
RAAM DAROON PE LOON
You put salt on my wounds

MEIN PEE KI AUR PEE MORA TU PEE KAHAY HAI KAUN
I am beloveds and beloved is mine who are you to tell me about it

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

AAA…

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

Abb Kismat Ke Haath Hai
Now it is all in the hands of destiny

Iss Bandan Ki Laaj
Nobility and respect of this union
Maine to Mann Likh Diya Sawariya Ke Naam
I have inscribed myself In the name of my beloved

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

MEIN PEE KI MORAT KO POOJOON
I worship the idol of my beloved

MEIN PEE KI SURAT KO POOJON
I worship the face of my beloved

HER DAM
All the time

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

AAA…

SAANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

PE KE NAAM KAHOON MEIN PUJARI
I am worshiper of my beloved’s name

HER SAANS MEIN WARI SIMROON MEIN PEE KA NAAM
In every breath , with every breathe his name flows, his name is flowing

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

HUM AUR NAHI KACHO KAAM KE MATWARE PEE KE NAAM KE
It am no other use expec yarning for my beloveds name

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

AAA…

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

SAJNI BAATI KAB LIKHOON JO PREETAM HO PARDES
If my beloved is abroad in other nation, I should write love letters

TAN MEIN MUN MEIN PIYA BASAY BHEJON KISAY SANDES MEIN
In my body and in my soul my beloveds is present then whom I should send a message

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

HER HER MEIN HAI HER BASAY
God is present everywhere and everything

HER HER KO HER HAI HER KI AAS
And everyone longs for God

HER KO HER HER DHOOND PHIRI
I searched for God everywhere

AUR HER HAI MORE PAAS
But he is alongside me

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

AAA…

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

DEEN DHARAM SUB CHOOR KE MEIN TO
Leaving the religion and all rules of society

PEE KI DHUN MEIN SUD BUD KHOYI
I got entrapped in my beloveds love

CHIT JAAON GUN PEE PEE KE GAAON AUR NAHI KOI DOJA KAAM
Wherever I go, I glorify my beloveds name and I have no other job to do

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

AAA…

CHIT JAAON GUN PEE PEE KE GAAON AUR NAHI KOI DOJA KAAM
Wherever I go, I glorify my beloveds name and I have no other job to do

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

Raga –
SA RE RE GA SA RE GA RE RE RE GA
SA PA MA MA GA GA RE RE RE SA
SA PA MA RE RE RE MA GA

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

APNE MUN KI MEIN JAANON AUR PEE KE MUN KI RAAM
I know about my heart and god knows about the heart of my beloved

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

AAA …

APNE MUN KI MEIN JAANON AUR PEE KE MUN KI RAAM
I know about my heart and god knows about the heart of my beloved

AAA

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

PREM KE RUNG MEIN AISEE DOOBI, BUN GAYA AIK HEE ROOP
In color of love, I  droned myself in such way that we become one

PREM KE RUNG MEIN AISEE DOOBI, BUN GAYA AIK HEE ROOP
In color of love, I  droned myself in such way that we become one

PREM KI MALA JAPTE JAPTE AAP BANI MEI SHYAAM
Beading the garland of love my beloveds name I myself became the God or shyaam,
I forgot about my own physical and spiritual existence

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

PREM KI MALA JAPTE JAPTE AAP BANI MEI SHYAAM
Beading the garland of love my beloveds name I myself became the God or shyaam,
I forgot about my own physical and spiritual existence

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

PREM KE RUNG MEIN AISEE DOOBI
In a color of love I drowned myself in such a way that

PREM KE RUNG MEIN AISEE DOOBI
In a color of love I drowned myself in such a way that

PREM KE RUNG MEIN AISEE DOOBI
In a color of love I drowned myself in such a way that

AA PIYA IN NAINAN MEIN, MAIN PALK DHAMP TOHE LOON
Oh beloved get inside come into my eyes so I can hold you there

NAAN MEIN DEKHOO GAIR KO NAAN MEIN TOHE DEKHAN DOON
I will not see others and  will not let you see others

AISE DOOBI PREM KE RUNG MEIN
In a color of love I drowned myself in such a way that

PREETAM HUM TUM AIK HEIN, JO KEHEN SUNAN MEIN DO
Oh beloved we are one but we appear as two

HUM TUM AIK HEIN PREETAM HUM TUM AIK HEIN
Yes my beloved we are one   we are one

MUN KO MUN SE TOLIYAH AUR TO MUN QUBOOL NA HO
If we clean the idea of self from our heart, all duality confusion will disappear

AISE DOOBI PREM KE RUNG MEIN
In a color of love I drowned myself in such a way that

PREETAM TUMRE SUNG HAI APNA RAAJ SUHAAG
Oh beloved my kingdom my everything is in your company only
Without your company nothing is there

TUM NAAHI TO KACHO NAHI TUM MILE TO JAAGE BHAAG
Without you nothing is there if I find you, if we meet I would be very lucky

AISE DOOBI PREM KE RUNG MEIN
In a color of love I drowned myself in such a way that

AUGAN POOJA PAAT TAJAY AUR LAGA PREM KA ROUG
On the way of worship, I got the disease of love

PREETAM KA BUS DHEYAN RAHAY YEHI HAI APNA JOOB
Beloved name should remain in my memory forever is my wish, worship

AISE DOOBI PREM KE RUNG MEIN
In a color of love I drowned myself in such a way that

HAATH CHURAWAT JAAT HO, JO NIRMIL JAAN KE MOHE
You are leaving my hand without abandoning  me without union meeting

HIRDE MEIN SE JAAWAT HO TAB MEIN JAANON TOHE
Try leaving my heart and I shall see you

AISE DOOBI PREM KE RUNG MEIN
In a color of love I drowned myself in such a way that

AISE DOOBI PREM KE RUNG MEIN
In a color of love I drowned myself in such a way that

HER DAM DEKHO MORA PEHARWA SADA RAHAT MORE GHAR NAAHI
In my heart, every time I see I see my beloved there

ANDER BAAHIR AAP WOHI HAI MEIN NAAHEN MEIN NAAHEEN
Inside and Outside he is only there I am nowhere , nowhere

AISE DOOBI PREM KE RUNG MEIN
In a color of love I drowned myself in such a way that

JOGANYA KA BHES BANA KE PEE KO DHONDAN JAAON REE
Dressed like a worshipper, I am searching for my beloved

NAGRI NAGRI DWAARE DWAARE PEE KI SHABAD SUNAON GI
In every state on every door, I will sing about you oh my beloved

TARAS BIKHARI JAG MEIN HO KE DARSHAN BHICHYA PAAON GI
Like a beggar in this world, I am searching for your vision your glimpse

TAN MUN UN PER WAROON PEE KI JOGANYA KEHLAOON REE
I sacrifice my body and soul for my beloved so I will be known as his worshipper

AISE DOOBI PREM KE RUNG MEIN
In a color of love I drowned myself in such a way that

PREM KE RUNG MEIN AISE DOBI BUN GAYA AIK HE ROOP
In color of love, I  droned myself in such way that we become one

PREM KE RUNG MEIN AISE DOBI BUN GAYA AIK HE ROOP
In color of love, I  droned myself in such way that we become one

PREM KI MAALA JAPTE JAPTE AAP BANI MEIN SHAYAAM
Beading the garland of love my beloveds name I myself became the God or shyaam,
I forgot about my own physical and spiritual existence

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

PREM KI MAALA JAPTE JAPTE AAP BANI MEIN SHAYAAM
Beading the garland of love my beloveds name I myself became the God or shyaam,
I forgot about my own physical and spiritual existence

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

PREETAM KA KUCH DOSH NAHI HAI, WO TO HAI NIRDOSH
My beloved is not guilty He is innocent

PREETAM KA KUCH DOSH NAHI HAI, WO TO HAI NIRDOSH
My beloved is not guilty He is innocent he is blemish less

APNE AAP SE BAATEIN KER KE HOO GAYI MEIN BADNAAM
Like insane person by talking with myself, I got a bad repute , bad name

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths
APNE AAP SE BAATEIN KER KE HOO GAYI MEIN BADNAAM

Like insane person by talking with myself, I got a bad repute , bad name
SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

PREM PIYALA JAB SE PIYA HAI
Since I drank the love from the glass of love

PREM PIYALA JAB SE PIYA HAI, JEE KA HAI YEH HAAL
Since I drank the love from the glass of love my condition is such that

TAARO  PE NEEND AA JAYE KAANTON PE AARAM
On burning coils I can sleep and thorns I can rest

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

JEEVAN KA SHINGAR  HAI PREETAM
My beloved is the beautification adornment of  life

JEEVAN KA SHINGAR  HAI PREETAM, MAANG KA HAI SINDOOR
My beloved is the beautification adornment of  life and  vermilion in my hair

PREETAM KI NAZROON SE GIR KER JEENA HAI KISS KAAM
When fallen from  the eyes of my beloved what is the use of such living

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

PREETAM KI NAZROON SE GIR KER JEENA HAI KISS KAAM
When fallen from  the eyes of my beloved what is the use of such living

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

AAAAA

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

PEE KA NAAM
My beloved’s name

SANSON KI MALA PE SIMRUUN MAIN PEE KA NAAM
I bead my beloveds name on the garland of my breaths

نوشته‌هایِ مرتبط:

ضرورتِ تاریخیِ رژیمِ خمینی


پیدایشِ رژیمِ اسلامیِ خمینی، یک حلقه ضروریِ تاریخی و سیاسی در ایران است. همه می‌‌پندارند که رژیمِ اسلامیِ خمینی «اتفاقی بود که هیچکس نمیخواست و هیچکس انتظارِ آن را نداشت و چون نمیخواستند، نمیبایست بشود» و در شگفتند که چرا شد. به نظرِ من این اتفاقیست که می‌بایست روی بدهد و یک ضرورتِ مسلمِ تاریخ سیاسی و دینیِ ایرانست. و ما بایستی‌ بجایِ اینکه به خمینی نفرین کنیم و لعن بفرستیم این ضرورت را بهتر بشناسیم و چاره این ضرورت را بکنیم.

در تاریخ و اجتماع، هیچ اتفاقی، بدونِ ضرورتِ ریشه دار، صورت نمی‌‌بندد. اینکه علیه انتظار و خواستِ ما بود نشانه آن است که ما خود آگاهی‌ِ صحیحی از تاریخِ دویست ساله اخیرِ خود نداشته ایم. تاریخِ دینی ما را از دوره صفویه تا به حال هیچگاه بطورِ عینی ننوشته اند و آنچه نوشته اند همه اش «تجلیل نامه است» و یا با دیدی بسیار تنگ میباشد و بسیاری از وقایعِ اصلی‌ را بکلی از آن حذف کرده اند.

«مبارزات علیه اسلام و علیه طبقه آخوندی» در این صد و پنجاه سال در ایران، نتایجِ خود را نداده است. این مبارزات، بسیار سطحی گرفته شده بود. این مبارزات، بر پایه آشناییِ عمیق با اسلام و افکارِ و احکامش نبود، بلکه بر پایه «وامِ اسلحه‌هایِ روشنفکران اروپایی که علیه مسیحیت بکار برده اند» بود. همانطور که شاه اسلحه وارد می‌‌کرد، روشنفکرانِ ایرانی نیز اسلحه‌های فکری و تاریخی از اروپایی‌ها وام می‌‌کردند تا علیه اسلام بجنگند.

ولی‌ اسلحه، همیشه بایستی‌ برپایه شناسایی دشمن و امکاناتِ دفاعی و تهاجمی اش باشد. اسلحه را بایستی‌ برطبق ایده‌های دشمن، ساخت. اسلحه بر ضّدِ طبقه آخوندی و بر ضّدِ اسلام را نمی‌شود از روشنفکرانِ اروپایی وام گرفت. در دوره پیش از انقلابِ فرانسه، مبارزات علیهِ دین، غلط فهمیده میشد. دین را با طبقه روحانی عینیت میدادند و فکر می‌‌کردند وقتی‌ علیهِ آخوند‌هایِ مسیحی‌ می‌جنگند، علیهِ مسیحیت جنگیده اند. اصاصا پدیده دین را خیلی‌ سطحی می‌گرفتند. این روشِ مبارزه، به روشنفکرانِ ایرانی به ارث رسید، ولی‌ این روش، برایِ مبارزه با اسلام کفایت نمیکرد.

روشنفکران بندرت با قرآن و تاریخِ اسلام و افکارِ قرآنی و قوانینِ اسلامی آشنایی کامل داشتند، بندرت در این زمینه تحقیقات می‌‌کردند و بندرت این تحقیقات را منتشر میکردند.

رژیمِ اسلامیِ خمینی میخواست که روشنفکرانِ ایرانی را وادارد که در یک جبهه‌ علنی، علی‌ اسلام بجنگند. رژیمِ اسلامیِ خمینی آنها را تحتِ فشار قرار داده است که از این ببعد درست با اسلام آشنا شوند و اسلحه را از دستِ خودِ اسلام بگیرند و با اسلام مبارزه کنند. ولی‌ هنوز این روشنفکرانِ تابحال جراتِ گرفتنِ چنین جبهه‌‌ای علنی را ندارند، نه‌ برایِ آنکه فقط از «عامه» می‌ترسند، بلکه چون به ضعفِ خود آگاهند. ضعفی که نتیجه عدمِ آشنایی با اسلام است.

در اثرِ همین ضعف، بسیاری از همین روشنفکران در صددِ گمنام ساختن و مشتبه ساختنِ جبهه‌ هستند. برایِ اینکه اسلحه‌ای علیه خمینی داشته باشند، متوصل به «اسلامِ راستین» میشوند که نمیدانند چیست و یا فقط یک تعارفِ دیپلماتیک میباشد. با گفتنِ اینکه خمینی مسلمان نیست یا خمینی پایبندِ «اسلامِ راستین» نیست، این خطِ مبارزه را نامعین میسازند. از مبارزه‌ای که هیچ راهِ گرریزی ندارند، گریز میزنند.

«ولایتِ فقیه» را که خمینی میخواهد، ادامه ایده «امامت» است و امامت چه در شکلِ تشیع اش چه در شکلِ خلافتِ (اهلِ تسنن) زائیده ایده خودِ اسلام است. اینها انحرافات از اسلام نیست. این ایده «ولایتِ فقیه» ایده‌ای ضّدِ اسلامی و ضّدِ شیعی نیست بلکه نتیجه مستقیمِ ‌شیعه و اسلام است. اینها خودِ اسلام است. اسلام، تنها در یک شکل ظهور نمیکند. اسلام میتواند صد شکلِ مختلف بخود بگیرد و در همه این شکل‌های مختلف همان اسلام میماند و ماهیتِ مشترکش را علیرغمِ همه این شکلهایِ متفاوتِ ظاهری نگاه میدارد. همانطور که کمونیسم تنها یک شکل در تحقق‌ ندارد. میتواند شکلهایِ مختلف داشته باشد باشد و همه این اشکال، در همان ایده کمونیسم نهفته است. اینکه پیروانِ هر مذهبی‌ ادعا میکنند فقط این شکل و این مذهب از همه آن مذاهب و اشکال، صحیح و حقیقی‌ است و مابقی همه ناحق و کاذب میباشند، حرفیست که در مشاجراتِ داخلی‌ِ میانِ دستجاتِ کمونیستی یا مذاهبِ اسلامی موردِ استفاده قرار می‌گیرد. هر دسته ای، دستجات غیرِ خودش را انحرافی و گمراه و دروغزن می‌شمارد. این فکر، از اعتقاد به «حقیقتِ واحد» می‌‌آید. ولی‌ از لحاظِ تاریخی و واقعیت همه این دستجات و مذاهب در ایده اسلام یا در ایده کمونیسم نهفته اند. اینها تراش‌هایِ مختلفِ یک کریستال هستند. اسلامِ خلفایِ راشدین، اسلامِ علوی، اسلامِ اموی، اسلامِ عباسی، اسلامِ صفوی، اسلامِ فاطمی (مصر)، اسلامِ عثمانی، اسلامِ مغولها در هند، اسلامِ خمینی و حتا همین اسلامِ راستینِ مجاهدینِ خلق، همه مظاهرِ مختلفِ یک ایده اند، همه تراش‌های مختلفِ یک کریستال هستند و با همه مشاجراتِ میانِ خودشان، وجه اشتراکشان بیش از وجه اختلافشان میباشد. از شدتِ مبارزه میانِ دو دستهِ اسلامی (مثلا خمینی و مجاهدین) نبایستی نتیجه گرفت که اختلافشان خیلی‌ زیاد است. در تاریخِ عقاید و در تاریخِ اسلام و در تاریخِ کمونیسم بنگرید و ببینید که بر سرِ چه اختلافاتِ بسیار مختصر چه جنگها و خونریزیها و چه کینه‌ها راه میفتاده است. از این رو از شدتِ اختلافِ میانِ مجاهدینِ خلق و رژیمِ خمینی نبایستی به این نتیجه فکری رسید که اختلافِ ایدئولوژیکی آنها نیز بهمان شدت و تفاوت است.

روشنفکران، در این صد و پنجاه سال همیشه از «جبهه‌ بستن در مقابلِ اسلام» گریز زده بودند. در همان قانونِ اساسی‌ راه را برایِ فعالیتِ ایدئولوژیکی علیه اسلام بستند.

خمینی بطورِ علنی همه را در یک جبهه‌ بمبارزه خواند ولی‌ هنوز روشنفکران از چنین جبهه‌ بندیِ علنی اجتناب می‌ورزند. ولی‌ این گریز ها، فقط این مبارزه را که میبایستی طبقِ ضرورتِ تاریخی صورت ببندد، به عقب میاندازد و دشمن را گستاختر و نیرومندتر می‌کند.

روشنفکران از همان «خلقی» که نام میبرند و خواستهای آن «خلقی» را که میخواهند تحقق‌ بدهند، می‌ترسند، چون هنوز این خلق، خلق (توده آگاه) نشده اند. چون اینها هنوز «عامه» هستند و در صفِ مخالفِ روشنفکران قرار دارند. «عامه» ، احتیاج به دین و آخوند دارد. تا «عامه» هست، روشنفکران نخواهند توانست علیه دین و آخوند جبهه‌ ببندند. «عامه» را نبایستی با «خلق» اشتباه کرد. در ایران، خلقی نیست که روشنفکران برایشان اینقدر حلقِ خود را پاره میکنند، اینها «عامه» هستند. تا از «عامه»، «خلق» بشود، زمان لازم دارد و تلاش باید کرد.

آنچه را که ما بنامِ آزادی میخواهیم تحویلِ «عامه» بدهیم، او لازم ندارد و آنها را نمیشناسد. و بدردش نمی‌خورد. تنها آزادی که «عامه» در مرحله نخستین لازم دارد، فقط یکنوع آزادی است. عامه بایستی‌ از «تقلیدِ از مراجعِ تقلید» رهانیده شود، تا بتواند به آزادی‌هایِ دیگرش آشنا گردد. تا در این «تقلید» گرفتار است، آزادیِ سیاسی و آزادیِ اجتماعی هیچ معنا و محتوایی برایِ او ندارد. «عامه»، نمیتواند از آزادیِ سیاسیِ خود استفاده ببرد و ارزشِ آزادیِ سیاسی را نمیداند، قدرتِ استفاده از آنرا ندارد، چون مقلّد است و تا تقلید هست، عامه، از لحاظِ سیاسی «صغیر» میباشد و قیّمش، همان آخوند است و ولایت اگر بطورِ رسمی‌ به آن شکلی‌ که خمینی میخواهد تحقق‌ نیابد، بطورِ غیرِ رسمی‌ ادامه خواهد یافت. این ولایتِ فقیه ، همیشه در ایران از دوره صفوی تا بحال بوده است. فقط مساله تحولِ این «ولایتِ فقیهِ غیرِ رسمی‌» به «ولایتِ فقیهِ رسمی‌» بود.

مبارزات، برایِ آزادیِ سیاسی و دموکراسی موقعی معنا و محتوا پیدا می‌کند که ما بتوانیم، عامه را از تقلید بیرون بکشیم. هنوز سخن به آزادی و دموکراسیِ اقتصادی و سیاسی نرسیده است. ما هنوز در خمِ کوچه اول گیریم. از آنچه که در اروپا در زمانِ لوتر صورت گرفته است، هنوز ما انجام نداده ایم. رژیمِ خمینی ما را تحتِ فشار قرار میدهد که این انقلاب را که چهار صد سالِ پیش در اروپا صورت گرفته است در آغاز جبران کنیم. آزادیِ فردی و سیاسی و اقتصادی، فقط بر پایه این «رهاییِ عامه از تقلید» امکان دارد.

تا این «رهایی عامه از تقلید» شکل بخود نگرفته است، همه تلاش‌هایِ ما نافرجام خواهند ماند. روشنفکران و سیاستمداران و طبقه متوسط این مساله را بایستی‌ در آغاز حل کنند. این برنامه‌هایِ عریض و طویل، هیچکدام، بدونِ چنین پایه ای، ساختنِ کاخ‌هایِ رویایی بر رویِ هواست. هر اصلاحی‌، هر نهضتی، هر انقلابی‌، تا این «عامه مقلد» بوده باشد، سر به نیست، خواهد شد. ما خلق‌ها نداریم ما عامه‌ها داریم. این پنداشتِ خام ولی‌ شیرینِ روشنفکران از «خلق ها» آنها را میفریبد. این کلماتِ قالب گرفتهِ اروپایی در موردِ «خلق» در ایران درباره «عامه» صادق نیست. عامه هنوز خلق نشده است. عامه نمیتواند بداند که «آزادیِ فردی» و » آزادیِ سیاسی» چیست و نه‌ «احساس و خود آگاهی‌ِ ملی‌» دارد.

جبهه‌ ملی‌، بدونِ «ملت» است. چون ملت، ملت نیست بلکه «عامه» هست نه‌ «ملت». عامه با ملت تفاوت دارد. ملت ، یکنوع خود آگاهی‌ِ نیرومندِ سیاسی و فرهنگی‌ است که عامه ندارد و نمیتواند داشته باشد تا از مراجعِ تقلید، تقلید می‌کند.

نبایستی فراموش ساخت که «نارضایتی‌ِ عامه» از دستِ یک مشت ملا، دلیلِ نفی  و طردِ مرجعیتِ آخوندی نیست. ما در ایران «عامه» داریم نه‌ «خلق» و نه‌ «ملت».

تا مرجعیتِ آخوندی اعتبارِ اجتماعیِ خود را دارد، «خود آگاهی‌ِ ملی‌» نمیتواند رشد بکند. اگر این خود آگاهی‌ِ ملی‌ نیرومند بود، آخوند‌ها نمیتوانستند دو ماه نیز حکومت کنند. «خود آگاهی‌ِ ملی‌» یعنی » تقدمِ بستگیِ ملی‌» به » بستگیِ دینی». یعنی «سودِ جامعه ملی‌» را در صدرِ سودهایِ دیگر قرار میدهد. ولی‌ اگر مردم چنین جدولی‌ از سود‌ها داشته باشند و سودِ ملی‌ پیش از سودِ دینی بیاید، روحانیون نفوذِ خود را به عامه از دست خواهند داد، چون او مرجع برایِ «سودِ ملی‌» او نیست.

این نکته را نیز باید تذکر داد که «ملیّتِ ناخود آگاهانه» در عامه قویست. فرهنگِ ایرانی در ضمیرِ او، نگهبانِ این ملیتِ بینام است. ولی‌ تا این ملیّت راه به خود آگاهی‌ پیدا نکرده است، «تقدمِ سودِ ملی‌» بر «بستگیِ دینی» غیرِ ممکن میباشد.

ما بایستی‌ یک «قیامِ ملی» ایجاد کنیم. قیامی که از ملیّتِ ما بجوشد. درست معنایِ ملیّت را با وطن فرق بگذارید. وطنپرستی کاملا ملیگرایی نیست. تایید را بر ملیّت باید گذاشت. از این رو بایستی‌ در همه مبارزات و راهپیمایی‌ها و تظاهرات، فقط از احساساتِ ملی‌ استفاده برد. بایستی‌ دست از «انقلابِ فتوایی» کشید. با فتوایِ چند آخوند مردم را به تظاهرات نبایستی دعوت کرد. آنچه مخالفین بایستی‌ در آینده، علیرغمِ همه ضعفشان از آن پرهیز کنند، اینست که مردم را با «فتوا‌هایِ علمأ» به خیابانها نکشند. اگر هزار نفر نیز بخاطرِ آزادی و ملیّت به خیابانها بیایند بهتر از یک میلیون عامه اند که برایِ تقلید از مرجعشان و اجرایِ فتوایش بیایند. «انقلابِ فتوایی»، «تظاهرات فتوایی»، » قیامهایِ فتوایی» مرجعیتِ آخوندی و تقلید را بیشتر تقویت می‌کند و بالطبع مانعِ بروزِ خود آگاهی‌ِ ملی‌ میگردد. لاس زدنِ دیپلماتیک با مراجعِ تقلید برایِ کمک گرفتن از آنها، بر ضّدِ هدف‌هایِ ملی‌ گرایان است. و عملا «ضابطه راهبری» و ابتکارِ عمل و استقلالِ در مبارزات را از دست میدهند.

هر تظاهری یا راهپیمایی بایستی‌ همین «خود آگاهی‌ِ ملی‌» و «آزادی» را علیرغمِ «بستگیِ دینی» بیدار سازد و درست » انقلاب و قیامِ فتوایی» برعکسِ این جریان است.

آن پنج ملیونی که رویِ فتوا به خیابان‌ها آمدند، آن انقلابی‌ را که دویست هزار نفر میبایستی کرده باشند، ورشکست ساختند. همین پیوستنِ عامه عامه مقلد بر طبقِ فتوا بود که انقلاب، مجبور به «سقطِ جنین» شد. کودکِ انقلاب مرده بدنیا آمد.

منبع:

مقاله نخست از کتابِ «آزادی، حقِ انتقادِ از اسلام است» ، انتشاراتِ کورمالی، لندن، ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۸، با عنوانِ «ضرورتِ تاریخیِ رژیمِ اسلامیِ خمینی«، برگِ ۵، اثرِ منوچهرِ جمالی، برگرفته از وبگاهِ فرهنگشهر، بخشِ کتابها، ۱۸ نوامبرِ ۱۹۸۱ .

نوشته‌هایِ مرتبط:

یکپارچگی در به هم آمیختن و تار و پود شدن همه مردم ایران با هم است


«یکپارچگی در به هم آمیختن و تار و پود شدن همه مردم ایران با هم  است : هم زبان باید در هم آمیزد  و تار و پود شود [ مانند درهمآمیزی همه گویشهای ایرانی با هم مانند تار و پود  ] و هم قوم ها باید در هم آمیزد [ تار و پود رنگارنگی رنگین کمانی] . برای همین دیگر هویت های جعلی معنی ندارد و بحث بر سر هویت های جعلی حل می شود  و زبانهای شعبه شعبه شده ایرانی نیز  تنها نمی ماند. این چیزیست که ما در ایران دنبال آن هستیم و باید با مهر  اجرا شود. پس از این درهم آمیزی و تار و پود شدن , هویت اصلی و راستین پدید می آید که دوباره رنگارنگ خواهد شد. فرهنگ ایران در ایران پخش است و هم باید این پراکندگی را تار و پود یک فرش کرد و هم باید این فرش را به تماشا گذاشت تا زیبایی خود را نشان دهد و زاویه های زیبای  خود را نشان دهد. فراموش نکنیم که رستم فرزند رودابه ضحاکی و زال سیستانی بود. فراموش نکنیم که  کیخسرو  نوه کاووس از فرنگیس افراسیابی و از سیاوش کاووسی بود. فراموش نکنیم که زن کاووس ؛ سودابه  از دختر پادشاه  هامآوران بود. فراموش نکنیم که اسفندیار از کتایون فرزند قیصر روم و گشتاسپ ایرانی بود. فراموش نکنیم که زن نخستین خسرو پرویز مریم از رومیان بود و زن دومش , شیرین ؛ از ارمنی ها . این درهمآمیختگی ایرانیان و این درهمآمیختگی زبانهای ایرانی باعث رشد ایران می شود. ایران از مرزهای هند و چین گسترش دارد تا رود نیل. این فرهنگ مردمی ایران است که باید این تار ها  و پودها را با مهر به هم ببافد. من مشکل اقوام ایرانی را که مانند چند برادر و خواهر از یک خانواده جدا شده اند  را حل کردم. من همچنین راه حل برای زبانها پیش نهادم که عملی ست . همه ی اینها با خرد بهمنی اجرا می شود و نیاز به زور نیست.»

فرشید پژاوند

نوشته‌هایِ  مرتبط: