شرم (۶) – « معرفت، شرم نمی شناسد »

« شناسنده ای که هنوز «به آن چه می خواهد بشناسد» زیر  چشمی می نگرد و نگاهی دزدانه از همه (و از خود آن چیز و از خود)  به آن چیز می افکند، هنوز شرم، سد سائقه معرفت اوست. او، از آن  چه می خواهد بشناسد، شرم دارد ولی به خاطر شرم خود، از شناسائی  صرفنظر نمی کند، بلکه «یک لحظه» بر شرم خود غلبه می  کند. سائقه معرفت، وقتی در انسان، سائقه حاکمی شد، شرم ندارد.  دیدن هیچ چیزی برای او فضولی نیست. معرفت، شرم نمی شناسد. انسانی  که نمی تواند بر شرمش غلبه کند، نمی تواند بشناسد. نگاه دزدانه،  اولین گام در راه «غلبه بر شرم» و رسیدن به معرفت است. کسی که یکبار معرفت را دزدید، متوجه می شود که معرفت «از  اوست» و دزدی، اتهامی است که غاصب معرفت به او می زند تا  او را از معرفت باز دارد. »

منبع:

منوچهر جمالي ، بخشی از کتاب :  نعش ها سنگین هستند ، ۱۹۸۲ – ۱۹۸۳ ، انتشارات کورمالی ، لندن. برگ ۱۳۹ از این کتاب را ببینید. برگرفته از وبگاه آذرفروز ، بخش کتابها‌های منوچهر جمالی.

نوشته‌هایِ مرتبط:

• شرم (۵) – « نیاز به بیشرمی »
• شرم (۴) – « بیشرمیِ بخشندگان حق »
• شرم (۳) – « شرم بردن از تابعیت »
• شرم (۲) – هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
• مسخ سازی‌هایِ علمی‌، مدرن، منطقی‌ و روحانی .. ! (۱) – شرم (۱) – « … پدیده شرم در اسطوره‌های ایران »
• « گوهر ایرانی و نماد آتش »
• « مستقل » کیست ؟
• « در آغاز ، اهریمن ، سرچشمه جنبش بود »
• « زندگی‌ و معرفت و سیاست ، بازیست »
• « گرفتن ، فقر نیست .  نیافریدن ، فقر است . »
• « معرفتهای ملانصرالدینی »
• « معرفت ، سئوال است »