« میخواهم از فرصت استفاده کرده کمی در مورد کلمه جیوه توضیح بدهم. کلمه جیوه همان جه وه و جهوو و یهوه میباشد که نزد یهودیان همان خدا است. در زبان خود ما اجی بود که بعدها شد حاجی (به مکه رفته) در حالی که به ایرانیان اجی حاجی گفته میشد. و این بمعنای آن بود که این افراد با نیروی اج در تماسند که اساس کار جادوگران بود (نه شعبده بازان) این جی و نیروی جی که دین و آیین ایرانی نیز بود همان چی=سی =گی =شی اشه است که دیگر ما ایرانیان نمیشناسیم و بعمد از دوره ساسانیان تا حال حکومتهایی آمدند در ایران تا ارتباط ایرانی را با «جی» قطع کنند و بفراموشی بسپارند.هنوز رمز جادوگری در زبان عام اجی مجی لا ترجی است.تا کسی «جی» یا اشه را درک نکند به فرهنگ رازگونه و نیروی اعجاز انگیز دین و فلسفه ایرانی راه نمی یابد.این رازگونه بودن تاریخ و عرفان ایران مرتبط با همین عملکرد «جی» در آن میباشد که بدست نمی آید و <فرار> است و غاصبان ایران هزاران سال در پی نابودی آنند اما پیدایش نمیکنند(همانطور که میدانید جیوه فرار است و همیشه باید در واکوم و در بسته بماند).جالب آن است که ریشه بسیار از کلمات مهم ما در «جی» و مشتقات آن است ،مثلأ در شرق و چین به عنوان یک مفهوم مستقل هنوز باقی مانده که در مدیتیشن و ورزش رزمی «تای جی یا تا چی» این جی درون را به حرکت در میآورند. ما میدانیم که سرعت جیوه بسیار زیاد است و منتقل کننده خوبی میتواند باشد،در مورد استادان «تای جی» نیز شنیده اید که داری نیروی خارقالعاده ای هستند، آنها معتقدند که یاد گرفته اند «جی و چی» را در خود پرورش دهند و بسرعت نور آنرا به نقطعه در حال دفاع بدن منتقل کنند که بعد به بدن حریف منتقل میشود. یکی بررسی علمی نشان داد که استادان «تای جی» مقدار بیشتری از انسان معمولی بدنشان دارای جیوه است که اما برای آن انسان معمولی کشنده میباشد . پوشش حرکتی «چی» برای سرعت دادن و به احتمال ضربه کاری زدن به حریف با همین جیوه در بدن این استادان انجام میشود. در این آزمایش دیده شد که جیوه بدن این استادان بسرعت به سمتی حرکت میکند که او دفاع یا ضربه میزند.حال اینکه «جی» در فرهنگ خودما خودش را کجا پنهان کرده است و چرا ما ایرانیان از او دور و دورتر میشویم بحثی است جدا که زمینه و علاقه به درک آن از طرف شما عزیزان میخواهد. »
نوشته‌هایِ مرتبط:
کورمالی 