جنبشِ سبز ایران و زمستانِ اسلامی – عربی‌ (بهارِ عربی‌)


بزرگی‌ِ انقلابِ ایراندر این نیست که شاه را سرنگون کرد یا نکرد (دعوایِ استبدادیونِ سلطانی، آخوندی و سرخ)،

در این نیست که ۲۸ مرداد را جبران کرد یا نکرد (دعوایِ استبدادیونِ سلطانی و آخوندی با ملی‌ ها)،

در این نیست که استقلال برایِ ایران آورد یا نیاورد، (دعوایِ سرخی ها)،در این نیست که آمریکا را از ایران بیرون کرد یا نکرد (دعوای سرخی ها)،

در این نیست که خواسته‌هایِ مشروطه را عملی‌ کرد یا نکرد،

بلکه در این است که محتوایِ ظلم، بیداد، بیخردی و بی‌ مهریِ اسلامی – آخوندیِ ۱۴۰۰ ساله را لخت و برهنه در مقابلِ دیدگانِ ایرانیان و مردمِ معمولیِ ایران نهاد.

کاری که هیچیک از به اصطلاح روشنفکرانِ ایرانی ، نتوانستند،

بر همین پایه است که

این جنبشِ سبز ایران است و بهاری، آن نیز جنبشِ سبز است و بهارِ عربی‌

ولی‌ این کجا و آن کجا؟