« خواندن ، خوردن است. ولی ما به شیوه خوردن خود ، بیشتر اعتنا میکنیم تا بشیوه خواندن خود. آنقدر باید خواند ، که عقل [این جا = خرد] میتواند خوب بجود و بگوارد و جذب و دفع کند. از این گذشته همانطور که ما هر چیزی را نمیخوریم و احترام به معده امان میگذاریم ، باید احترام به عقل [= خرد] خود و خوراکیهایش نیز بگذاریم. بویژه جویدن در خواندن ، مهمترین قسمت خواندنست. تا یک فکر را درست نجویده ایم نباید قورت بدهیم. و آنقدر باید بخوانیم که میتوانیم درست بجویم. اگر ما خواندهها را درست بجویم ، بسیار کم خواهیم خواند. معمولاً ما مانند پیرانی میمانیم که غذای فکری را نجویده قورت میدهیم ، و چون عقل [= خرد]ِ ما دیگر نمیتواند غذاهای نجویده و نپخته را بگوارد ، فقط غذاهای جویده و راحت الهضم را در درون عقل [= خرد]ِ خود میریزیم که بی هیچگونه دردسری از آن بگذرد. »
منبع :
منوچهر جمالی ، بخشی از کتاب : « سیاه مشق های روزانه » – بخش نخست ، انتشارات کورمالی ، لندن ، ژولای ۱۹۹۵ ، ISBN 1 899 167 20 X . برگ ۳۱ از این کتاب را ببینید. برگرفته از وبگاه فرهنگشهر ، بخش کتابها.
نوشتههایِ مرتبط:
- « … باید افکار و عقاید خود را بسیار عمیق شخم بزنیم … »
- « بدونِ سوائق و التهابات و شهوات و قوای آتشفشانی در تاریکیهای انسانی ، نمیتوان هیچ کار بزرگی کرد »
- « بینش روشن و بینش آتشین »
- « فلسفیدنِ انگیزشی – ( در آمدی بر اندیشهها و ایده های « منوچهر جمالی » ) »
- « شیوه اندیشه کشی در بیرون از مرز »
- کورمالی کردن در تاریکی (۵) – « تجربه فریب خوردگی از یک خیالِ برانگیزنده ، ارزشمندتر از برخورد مستقیم با حقیقت است »
- « در اصطلاحات دیگری ، سخن خود را گفتن »
- « گرفتن ، فقر نیست . نیافریدن ، فقر است . »
- « معرفتهای ملانصرالدینی »
- « رند ، زیرک است ، نه زرنگ »
- « تنها ملّایِ خنده آور » [- ملّا نصرالدین ؟]
- « آیا تفکر و اندیشیدن واقعی در جامعه ما آغاز شده؟ »
- سه اصل ارزشمند اندیشه
- درباره کورمالی